می آینه گون صاف و قدح از امیرعلیشیر نوایی غزل 58

1 می آینه گون صاف و قدح آینه فام است جز عکس رخ یار درو دان که حرام است

2 چو ساقی مهوش قدحت عشوه‌کنان داشت تقوی چه حکایت بود و زهد کدام است؟

3 از آب می و دانه نقل است همانا مرغان نشاطم که به بزم آمده رام است

4 سر مستیم از دایره عقل برون کرد گویا که میم تا خط بیرونی جام است

5 در جلوه قد چابکت افکند ز پایم الله از این راه و روش وین چه خرام است

6 در میکده‌ام عربده از حد شده زان رو نظارگیان کرده هجوم از در و بام است

7 فانی چو کشی جام فنا باد حلالت ور شربت کوثر خوری از زهد حرام است