باشد از من باز کمتر از ابن یمین فریومدی غزل 5

1 باشد از من باز کمتر غم جدا غم نشد زین خسته دل یکدم جدا

2 آب چشمم را نیارد کرد عقل در هوای عارضش از دم جدا

3 بی رخ جانپرورش دارم دلی همچو ریشی مانده از مرهم جدا

4 تا غریق بحر هجران گشته ام چشمه چشمم نشد از نم جدا

5 بسکه امواج پیا پی میزند کس نیارد کردنش از یم جدا

6 گفتمش جانا نپنداری مگر من بکام از درگهت گشتم جدا

7 گفت کای ابن یمین پیش از تو نیز گشت ناکام از بهشت آدم جدا

8 روزگار احبابرا چون روز و شب در پی هم دارد و از هم جدا