مگذر ز می، ز باطن اهل صفا بترس از سلیم تهرانی غزل 687

1 مگذر ز می، ز باطن اهل صفا بترس فصل بهار توبه مکن، از خدا بترس!

2 ایام در شکستن دل ها بهانه جوست داری چو گل به کف، ز خزان حنا بترس

3 در کار سعد و نحس غلط کرده روزگار از جغد نیست تفرقه ای، از هما بترس

4 تا کی کنی شکایت او پیش مردمان ای دیده آخر از نمک توتیا بترس

5 خوش غافلی ز آفت دور فلک سلیم ای دانه چشم باز کن از آسیا بترس