مشو فریفته حسن صورت ای درویش از جامی غزل 187

1 مشو فریفته حسن صورت ای درویش به روی شاهد معنی گشای دیده خویش

2 مکن به دیدن خوش قامتان به بالاروی مباد مانی ازین کار و بار سر در پیش

3 ملاحت سخن عشق عاشقان دانند نیافت چاشنی این نمک بجز دل ریش

4 طریق عقل رها کن که هیچ کس ننشست به صدر قرب به تدبیر عقل دوراندیش

5 کجاست شحنه که تا شهر را بپردازد ز سفلگان مسلمان نمای کافرکیش

6 شبان به خواب وز آن بی خبر که افتاده ست هزار گرگ فزون در رمه به صورت میش

7 مده به مدرسه جامی ز سر وصل نشان که بر فقیه نمی چسبد این سخن به سریش