مردانه وار بر از حکیم نزاری قهستانی غزل 724

1 مردانه وار بر گذر از آرزوی خویش دیگر مبین به دیده خود دیده سوی خویش

2 روی دل کسان نتوان دید و روی دوست گر روی دوست خواهی منگر به روی خویش

3 ور برگ ترک خویشتنت نیست در سلوک بیرون مشو ز جدول پرگار کوی خویش

4 دعوی دوستی تو در دوستی دوست آنگه مسلم است که باشی عدوی خویش

5 تا از نسیم دوست شوی ممتلی دماغ باید که بر نتابی از باد بوی خویش

6 بگذشتن از مراتب اکوان دیو چیست باز آمدن به خوی ملایک ز خوی خویش

7 برخوان نزاریا که صموت از جواب به تا وا رهی ز مظلمه گفتگوی خویش