شهیدان تو را ای نونهال سرگرانی‌ها
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 شهیدان تو را ای نونهال سرگرانی‌ها نمی‌آید قیامت بر سر، از نامهربانی‌ها
2 که خودداری کند با جلوهٔ شمشاد نوخیزت؟ ز رفتارت خجالت می‌کشد سرو از روانی‌ها
3 نهال عیش ما را گر به تاراج خزان دادی بهار گریه‌ام در پیش دارد، گل‌فشانی‌ها
4 ندارم قوّت رفتن ز کویت، عجز را نازم به فریادم رسید فتادگی‌ها، ناتوانی‌ها
5 عبث عمری‌ست با دل ناخن غم کاوشی دارد به سعی تیشه نتوان کند کوه سخت‌جانی‌ها
6 ز طفلی تلخ دارد کام جان را شورش عشقی نمک در دیده ما شد شکر خواب جوانی‌ها
7 به هر نکهت نپردازد دماغ پیر کنعانی نیسم پیرهن در آستین دارد نشانی‌ها
8 نمی‌فهمد کسی افسانهٔ ما را درین محفل من و شمعیم داغ، از دولت آتش‌زبانی‌ها
9 حزین از خارخار دل درین حسرت قفس گاهی صفیری می‌زنم در یادِ گلبن‌آشیانی‌ها
دیدگاه‌ها **