وقت گل جام مروق از حکیم نزاری قهستانی غزل 210

1 وقت گل جام مروق نتوان داد از دست جان من جان من الحق نتوان داد از دست

2 یار هم صحبت دیرینه به تزویر محال که به هم بر نهد احمق نتوان داد از دست

3 سر گلگون می از دست مده حاضر باش کان عنانی ست که مطلق نتوان داد از دست

4 تا رسیدن به تماشای گلستان بهشت چمن باغ خورنق نتوان داد از دست

5 تا به چنگ آمدن زلف حواری حالی دامن یار مرفق نتوان داد از دست

6 گل و مل حاضر و منظور نزاری ناظر بر مجاز این همه رونق نتوان داد ازست