مرد عاشق‌پیشه از کفران از صامت بروجردی غزل 28

1 مرد عاشق‌پیشه از کفران نعمت ننگ دارد هرچه معشوق از تغافل کار بر وی تنگ دارد

2 توشه راه محبت نیست جز بار توکل رهرو این ره چه غم از دوری فرسنگ دارد

3 نیک بستانی‌ست اما بوی عشق از وی نیاید کیست تا پای طلب از حب دنیا لنگ دارد

4 ای که داری چشم یکرنگی از این اوضاع گیتی بر کف از خون بسی امید و اران رنگ دارد

5 پر کن از صهبای وحدت هر سحر جام صبوحی می‌مترس از محبت کو بر کف خود سنگ دارد

6 نفس سرکش را عنان‌گیری نما وقت ضرورت کایمن از جان نیست هر پر دل که بر سر جنگ دارد

7 گر دل (صامت) نگردد صاف با دنیا چه باشد صحفه آیینه دایم احتراز از زنگ دارد