معموری روزگار از حکیم نزاری قهستانی رباعی 22

1 ای جانِ به لب رسیده بشتاب خود را و مرا به نقد دریاب

2 دل رفت و تو نیز بر سر پای اندیشه نمی کنی در این باب

1 کار ما بیرون شد از ساز و نوا وقت تجرید است و کنج انزوا

2 آسمان ما را در اقصای زمین یک زمان خوش دل نمی دارد روا

1 کاش برون آمدی یوسف ما از نقاب تا به ملامت حسود بیش نکردی خطاب

2 نی چه حدیث است نی ما که و یوسف کدام شب پره و احتمال در نظر آفتاب