1 ملکا جهان ز عدل تو به نوبهار ماند کف راد تو بدین ابر زمین نگار ماند

2 تو بزرگ شهریاری و که دید شهریاری که ز جمع شهریاران به تو شهریار ماند

3 تو شکار شیر خواهی و بدان نشاط جویی که شکار گه ز خون راست به کارزار ماند

4 چو به حمله باز دست تو به تیغ تیز یازد همه رزمگه به چشم تو به مرغزار ماند

5 همه کار ملک مخصوص به کارکرد رایت همه کارکرد رای تو به روزگار ماند

6 چو ز آتش شکوه تو جدا شود شراری دل دشمن تو خواهم که بدان شرار ماند