1 مطبخی ایست ناگوار مرا شهره گشته بآش پختن کست

2 تا بشام از سحر بود بنگی وز سحر تا بشام باشد مست

3 هر چه از مایعات یافت بریخت و آنچه از جامدات جست شکست

4 گر بقبض آورد عصای کلیم ور بود سوی ذوالفقارش دست

5 دایم آنش بود تنور آشاب اکره الجیش این بود پیوست

6 بنگر تا بغیر ابن یمین اینچنین مطبخی کسی را هست