مکحل چشم مست کافرش بین از فایز بیتی‌ 327

1 برفت آن یار و از ما مهر برداشت خیالش هم مرا آسوده نگذاشت

2 به فایز آنچه کرده آن جفاجو نه باور کرد دل، نه عقل پنداشت

1 مرا خلد برین دی بودیم جا کنونم دوزخ است امروز ماوا

2 نمانده دی نماند فایز امروز خدا داند چه باشد حال فردا

1 هر آن کس عاشق است از دور پیداست لبش خشک و دو چشمش مست و شیداست

2 بود فایز مثال روزه داران اگر تیرش زنی خونش نه پیداست