از شب وصلت دل ما شاد از جهان ملک خاتون غزل 1156

1 تو مپندار که بی لعل توأم کامی هست یا بجز نقش خیال تو دلارامی هست

2 ای صبا سوی دلارامم اگر می گذری زود گویش که مرا نزد تو پیغامی هست

1 در سرابستان جان تا قد او بالا کشید سیل چشمم در فراقش میل بر دریا کشید

2 وعده ی وصلم همی داد او به چشم نیمه مست لیکن آب محبوب جان چون زلف خود در پا کشید

1 به جان رسید دل من ز گردش افلاک شدست جامه صبرم ز دست هجران چاک

2 ز نوشداروی وصلم به جان رسان ورنی چو جان رسید به لب حاصلم چه از تریاک