1 فکر مرا سخت مشون کند نعره این دخترک بیسکون
2 مال نه وگشته ز بخت سیاه خانه لبالب ز بنات و بنون
3 صبر مرا بردند از قال و قیل مغز مرا خوردند از چند و چون
1 به کام من بر یک چند گشت گیهان بود که با زمانه مرا عهد بود و پیمان بود
2 هزار دستان بد در سخن مرا و چو من نه در هزار چمن یک هزاردستان بود
1 گویی علامت بشر اندر جهان، غم است آن کس که غم نداشت نه فرزند آدم است
2 شاعر پیمبری است خداوند او شعور کاو از خدای خویش همه روزه ملهم است
1 «دل آن ترک نه اندر خور سبمبنبر اوست سخن او نه ز جنسلب چونشکر اوست»
2 بینی آن زلف که سیسنبر و سوسن، بر اوست دل من فتنه برآن سوسن و سیسنبر اوست