مرا گر اندرون پر نار باشد از قاسم انوار غزل 258

1 مرا گر اندرون پر نار باشد ز عشق آن بت دلدار باشد

2 دلم در عشق بگریزد قیامت در آن وقتی که دارا دار باشد

3 زبون گردد ازین عشق جگر سوز اگر خود حیدر کرار باشد

4 چو زلف و روی او بینند مستان همه شب تا سحر زنهار باشد

5 مرا گر عقل، اگر جانست، اگر دل فدای آن بت عیار باشد

6 نباشد دل زمانی از تو خالی اگر در خرقه و زنار باشد

7 از آن شربت،که قاسم کرد ترکیب مگر در کلبه عطار باشد