مرا چو شب هجر اضطراب بگدازد از عرفی شیرازی غزل 245

1 مرا چو شب هجر اضطراب بگدازد قرار در دل و در دیده خواب بگدازد

2 برای شربت بیمار عشق او، رضوان گل بهشت به عزم گلاب بگدازد

3 عطای او به گنه جلوه ها کند فردا که رستگار ز ننگ ثواب بگدازد

4 دمی که شمع من آید ز انجمن بیرون ز نور شعلهٔ حسن، آفتاب بگدازد

5 ز اضطراب هلاک ، نظاره کن، عرفی که حیرت رخ ما ز اضطراب بگدازد