1 مجنون که عیشش از غم لیلی شود لذیذ حرمان به کام او چو تمنا شود لذیذ

2 حشمت به لذت است ولی که رسد به صلح کی اضطراب همچو تسلی شود لذیذ

3 این تلخ گریه را شکرآمیزش کن به خند تا گریه ام چو خنده به سلمی شود لذیذ

4 بی تربیت شمائل حسنت کمال یافت بی آفتاب میوهٔ طوبی شود لذیذ

5 چون سر کنم حدیث تو با ذوق اهل حال کاری کنم که لفظ چو معنی شود لذیذ

6 عرفی چه خوش بود که چو بوسی کنم سوال مانند بوسه بر لبش از می شود لذیذ