1 مهوَّسان ز پی خاطر مهوِّس ما به ذکر دوست مزیّن کنید مجلس ما

2 خیال آن رخ رشک پری و غیرت حور برون نمی‌رود از سینهٔ مسَوِّس ما

3 نهال قامت و چشم تو باغبان چون دید برفت -گفت- طراوت ز سرو و نرگس ما

4 به مجلسی که تو باشی چراغ گو بنشین بس است شمع خیال تو در مجالس ما

5 به جای بادهٔ گرم زهر می‌دهی نوش است به شرط آن که تو باشی امیر مجلس ما

6 ز کنه وصف تو ابن حسام دور افتاد کجا رسد به تو اندیشهٔ مهندس ما