لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستانیم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستانیم گرچه مستیم ولی فن ترا می دانیم
2 چند گویی: ز کجا و چه نامی؟ برگو بسر خواجه که ما نادره دورانیم
3 بی تو ماندیم، بتلخی همه ایام گذشت ما درین قصه عجب مانده و چون میمانیم؟
4 هرچه باشد برود، عشق بماند جاوید ما و این عشق دل افروز که جان در جانیم
5 عشق مست آمد و در خانه ما آتش زد بس عجب نبود ااگر بی سر و بی سامانیم
6 با در دوزخ سوزان بتوان زیست مدام بی تو فردوس برین را بجوی نستانیم
7 زنگ تقلید همه از دل قاسم برخاست چون که در دایره نایره عرفانیم