1 ای ز قدر تو آسمان در گو آفتاب از تو در خجالت ضو

2 قدر و رای تو از ورای سپهر آفتابی و آسمانی نو

3 دل و دست تو گاه فیض و سخا برده از ابر و آفتاب گرو

4 بنده را صاحب استری دادست استری ماه نعل و گردون دو

5 خلقت آسیاء کی دارد صفت آسیای او بشنو

6 سنگ زیرین او همیشه روان گو در او آب و باد هیچ مرو

7 ناو او از درون و او معکوس دلو او از برون و او در گو

8 آسیابی چنین و باری نه بی‌شبانروز آسیابان رو

9 انوری این همه مزیح ز چیست چند ازین ترهات شو هاشو

10 خود به یک ره بگو که بی‌کارست آس دندانش ز آس کردن جو

11 تا ترا جود صدر دولت و دین برهاند ز انتظار درو

12 او تواند که کشت همت او هیچ بی‌ارتفاع نیست برو