مرا ذوق سخن خون در جگر کرد از لاهوری پیام مشرق 163

1 دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دام و دد ملولم و انسانم آرزوست

2 زاین همرهان سست‌عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

1 سائلی مثل قضای مبرمی بر در ما زد صدای پیهمی

2 از غضب چوبی شکستم بر سرش حاصل دریوزه افتاد از برش

1 زندگانی را بقا از مدعا ست کاروانش را درا از مدعا ست

2 زندگی در جستجو پوشیده است اصل او در رزو پوشیده است

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران