ای خوشا وقتی که بگشایم از فروغی بسطامی غزل 106

1 ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست سر نهم در خط جانان جان دهم بر بوی دوست

2 من نشاطی را نمی‌جویم به جز اندوه عشق من بهشتی را نمی‌خواهم به غیر از کوی دوست

3 کوثر من لعل ساقی جنت من روی یار لذت من صوت مطرب رغبت من سوی دوست

4 شاخ گل در بند خواری از قد موزون یار ماه نو در عین خجلت از خم ابروی دوست

5 گر بنازد بر سر شاهان عالم دور نیست کز شکار شرزه شیران می‌رسد آهوی دوست

6 گر ندیدی سحر و معجز دیدهٔ دل باز کن تا بینی معجزات نرگس جادوی دوست

7 کس نکردی بار دیگر آرزوی زندگی گر نبودی در قیامت قامت دل‌جوی دوست

8 بر شهیدان محبت آفرین بادا که بود کار ایشان آفرین بر قوت بازوی دوست

9 زان نمی‌آرد فروغی بوسه‌اش را در خیال کز خیال من مبادا رنجه گردد خوی دوست