خوش آنکه رخت خرد را به شعله‌ای می سوخت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 خوش آنکه رخت خرد را به شعله‌ای می سوخت مثال لاله متاعی ز آتشی اندوخت
2 تو هم ز ساغر می چهره را گلستان کن بهار خرقه فروشی به صوفیان آموخت
3 دلم تپید ز محرومی فقیه حرم که پیر میکده جامی به فتوئی نفروخت
4 مسنج قدر سرود از نوای بی اثرم ز برق نغمه توان حاصل سکندر سوخت
5 صبا به گلشن ویمر سلام ما برسان که چشم نکته وران خاک آن دیار افروخت
ادامه توضیحات شاعر