خوش آنکه نشینیم میان گل از هاتف اصفهانی غزل 73

1 خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله ماه و تو به کف شیشه و در دست پیاله

2 در طرف چمن ساقی دوران می عشرت در ساغر گل کرده و پیمانهٔ لاله

3 بر سرو و سمن لؤلؤ تر ریخته باران بر لاله و گل در و گهر بیخته ژاله

4 وز شوق رخ و قامت تو پیش گل و سرو بلبل کند افغان به چمن فاخته ناله

5 ای دلبر گلچهره که مشاطهٔ صنعت بالای گل از سنبل تر بسته کلاله

6 آهنگ چمن کن که به کف بهر تو دارد گل ساغر و نرگس قدح و لاله پیاله

7 عید است و به عیدی چه شود گر به من زار یک بوسه کنی زان لب جان بخش حواله

8 گفتی چه بود کار تو هاتف همهٔ عمر هر روز دعا گوی توام من همه ساله