ای عاشقان ای عاشقان من از اسیری لاهیجی غزل 344

1 ای عاشقان ای عاشقان من عاشق شوریده‌ام سودای عشق آن صنم بر جان و دل بگزیده‌ام

2 شهباز سلطانم چرا باشد مکانم آشیان چون در هوای لامکان من سال‌ها پرّیده‌ام

3 موقوف فردا کی شوم بهر لقایش چون که من امروز حسن او عیان از دیده جان دیده‌ام

4 زان پیشتر کین جان ما پیوند با صورت کند در ملک معنی عمرها با یار خود گردیده‌ام

5 در کوی فقر و نیستی تا جان ما مأوا گرفت از هستی و وز نام و ننگ دامن به کل درچیده‌ام

6 تا پرده پندار ما از طلعت او دور شد در تاب حسن روی او شیدایی و شوریده‌ام

7 من عاشق دیوانه در ملک عشق افسانه همچو(ن) اسیری در جهان عمری‌ست تا نشنیده‌ام