عاشقان تا در میان زنار از اسیری لاهیجی غزل 205

1 عاشقان تا در میان زنار عشقت بسته‌اند همچو ترسایان ز قید کفر و دین وارسته‌اند

2 چشم جان تا بر جمال روی تو واکرده‌اند خانه دل را به روی غیر درها بسته‌اند

3 از خود و جمله جهان یکبارگی ببریده‌اند تا به درد و سوز عشقت جان و دل پیوسته‌اند

4 در طلبکاری میان تا بسته‌اند اهل طریق در مقام جست‌و‌جو یک دم ز پا ننشسته‌اند

5 طاقت تاب جمالت چون نیاوردند خلق خویش را در پیچ زلف از هول جان وابسته‌اند

6 مردم آلوده نتوانند ره بردن به دوست پاکبازان در حریم وصل تو شایسته‌اند

7 فی‌المثل در گلشن دنیا اسیری زاهدان خار و خاشا کند و عشاق جهان گلدسته‌اند