عشاق، هوای رخ زیبای از عمادالدین نسیمی غزل 114

1 عشاق، هوای رخ زیبای تو دارند زانروی چو منصور همه بر سر دارند

2 رحم آر به جان و دل این قوم که در عشق مجروح و دل آزرده و بیمار و نزارند

3 هیچ است جهان در نظر همت ایشان غیر از تو کسی در دو جهان هیچ ندارند

4 با یاد تو شب تا به سحر با دل پرسوز فریاد ز جان هر نفس از عشق برآرند

5 کردند شمار همه کس در ره عشقت از هیچ کسان نیز مرا هم نشمارند

6 گفتی به نسیمی که به جان طالب مایی ای دولت آندم که مرا با تو گذارند