عاشقان را جور و نازیار می از کمال خجندی غزل 462

1 عاشقان را جور و نازیار می باید کشید طعنه از دشمن جفا ز اغیار می باید کشید

2 عشق گنج است و رقیبا اندر این ره همچو مار بهر گنج عشق زخم مار می باید کشید

3 جور هر نااهل و ناهموار بهر او می کشم بهر یک گل زحمت صد خار می باید کشید

4 هر که در دام بلای عشق چون وامق فتاد جور عذرای خودش ناچار می باید کشید

5 همچو غواصان مسکین از برای گوهری زحمت دریای مردم خوار می باید کشید

6 چو نو در بحر عمیق عشق افتادی کمال هرچه پیش آید ترا این بار می باید کشید