شراب عشق چون در جام از ابن یمین فریومدی غزل 126

1 شراب عشق چون در جام کردند خرد را مست و بی آرام کردند

2 چه با لذت میی بود آنکه گوئی ز میگون لعل جانان وام کردند

3 چو نام دلبر از مطرب شنیدند بکلی ترک ننگ و نام کردند

4 ز عشقش دست بر دنیا فشاندند دو عالم را بزیر گام کردند

5 بماند از رشک دست سرو بر سر چو یاد سرو سیم اندام کردند

6 غلام آن رخ و زلفم که گوئی سحر را همنشین با شام کردند

7 سرشک همچو لعل و روی چون زر ز حالم خلق را اعلام کردند

8 کشید ابن یمین بر یاد لعلش نخستین باده کاندر جام کردند