1 در راه تا رود ز من آن نازنین جدا دستش جدا عنان کشد و آستین جدا

2 چون بر نشان پای تو مالم رح نیاز نتوان چو سایه کرد مرا از زمین جدا

1 هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد این دیده چه با جان من سوخته دارد؟

2 زان شیفته داغ بتانم که چو لاله اجزای مرا داغ به هم دوخته دارد

1 شب شود روز از خیال عارض جانان ما شمع گو منت منه بر کلبه احزان ما

2 بر لب استغفار و در دل نقش روی و زلف یار بت درون پیرهن می‌پرورد ایمان ما