محبت از دل ما شُسته نقش کینه‌خواهی را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 محبت از دل ما شُسته نقش کینه‌خواهی را زیارت می‌کند چون کعبه برق ما سیاهی را
2 ز فیض پرتو دل شکرها دارم درین گلشن که گلچین چراغم کرده باد صبحگاهی را
3 شهان را چشم بر عالم گشودن عیب می‌باشد بیاموزند کاش از باز خود، صاحب‌کلاهی را
4 سیاهی کعبه چند از جامهٔ خود می‌زند بر ما؟ همه کس دارد از عشق این لباس دادخواهی را
5 نیم در عشق او چون دیگران، آری کجا دارد خس و خاشاک دریا آبروی خارماهی را
6 سلیم آن گل، گذاری کاشکی سوی چمن آرد که از سر لاله بگذارد هوای کج‌کلاهی را