1 کو عشق که در غمزدگی نام برآرم دستی به سزای دل خود کام برآرم

2 بد خوی شوم روزی و این جان غم اندیش از غمکدهٔ سینهٔ بد نام برآرم

3 سررشتهٔ زنار جهانی به کف آمد یک رشته گر از پردهٔ اسلام برآرم

4 گر روشنی راز برون افکنم از دل گلبانگ ان الحق ز در و بام برآرم

5 معشوق وفادشمن و عیب است که در عشق ناباخته هستی به وفا نام برآرم

6 از دام غم آزاد مشو کز دل عرفی اهوی حرم نیست که از دام برآرم