از عشق حکایت مکن افسانه از سلیم تهرانی غزل 255

1 از عشق حکایت مکن افسانه بزرگ است هشدار که کم ظرفی و پیمانه بزرگ است

2 بگذر ز سر عشق [و] تمنای دگر کن ای مور، ضعیفی تو و این دانه بزرگ است

3 طفلان همه خندند بر آن پیر که گوید گستاخ مباشید که دیوانه بزرگ است

4 در عشق اگر یک نفس آرام ندارد معذور بود، مطلب پروانه بزرگ است

5 از چاک دلم مرتبه ی دوست توان یافت آن را که بزرگ است، در خانه بزرگ است

6 دیوانه بسی هست به عالم چو سلیما معلوم ازان نیست که ویرانه بزرگ است