عشق پیدا می کند از حکیم نزاری قهستانی غزل 29

1 عشق پیدا می کند تنها مرا یار بر در می زند عذرا مرا

2 عقل کو تا از جنونم واخرد؟ وارهاند زین همه سودا مرا

3 عشق اگر سودا نکردی بر سرم عقل کی بگذاشتی تنها مرا

4 مصلحت اندیش من در دست عشق کاشکی بگذاشتی حالا مرا

5 عاقبت روزی ببیند در مراد چشم شب بیدار خون پالا مرا

6 گوییا هر دم به دم در می کشند تیره شب های نهنگ آسا مرا

7 صبر اگر بگریزد از من عیب نیست عشق می آرد به سر غوغا مرا

8 عقل مسکین از جهان شد برکنار کاش بودی طاقت او را مرا

9 تا کی از جور ملامت گر که کرد در میان انجمن رسوا مرا

10 قسمت من بین و روزی رقیب روز عید او را، شب یلدا مرا

11 با حبیبم گفته بوده ست آن لئیم بیش از این طاقت نماند اینجا مرا

12 از درون شهر و درگاه حرم یا نزاری را برون بر یا مرا

13 دشمنم را خود غرض این است و بس تا ز وامق افکند عذرا مرا