عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست از نجم‌الدین رازی رباعی 13

1 عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

2 اجزای وجود من همه دوست گرفت نامی است زمن بر من و باقی همه اوست