1 نکبت دانش است دولت موش اینت عزّت که یافت ذّلت موش

2 چکنم وصف نیک ذاتی او؟ نیست محتاج شرح دخلت موش

3 سخت دورست از طریف خرد مردمی جستن از جبلّت موش

4 هرکسی دین و ملّتی دارد خبث و افساد، دین و ملّت موش

5 کشتنش واجبست در کعبه خود همین بس بود فضیلت موش

6 زن او کرد پرزایر کسان هر دو سوراخ خود بدولت موش

7 می شنیدم که مار می گیرد گاه گاهی بوقت غفلت موش

8 سگ بر آن گنده شرف دارد که تن اندر دهد بوصلت موش

9 راست ماند بسبلت گربه سبلت موش گاه صولت موش

10 مرجع موش هست سوی پنیر مرجع گوزهاست سبلت موش

11 صاحبا چون تو آگهی که کسی نیست آگه زمکر و حیلت موش

12 چون روا داری از خرد که کنی قصد آزار کس بعلّت موش؟

13 گر بود دسترس بکوب سرش که پسندیده نیست مهلت موش