ببازد غنچه رنگ از خجلت از جویای تبریزی غزل 195

1 ببازد غنچه رنگ از خجلت لعل قدح نوشت کند تر شبنم گل را صفای گوهر گوشت

2 مگیر آیینه بر کف گر به معشوقی سری داری می مرد آزمای عشق خواهد برد از هوشت

3 شوم سر تا به پا در یاد او خمیازهٔ حسرت اگر یکبار مانند کمان گیرم در آغوشت

4 به زور روشنی سر پنجهٔ خورشید را تابم فتد بر طالعم گر سایهٔ صبح بنا گوشت

5 به غیرم آشنا گشتی از آن رو رفتم از یادت به غیرت آشنا باشم اگر سازم فراموشت