1 بنگر چه سرخ چشمی و شوخی همیکند با من کبود روی سپهر سیاه کار

2 بر خوان روزگار نگردم بصبر سیر اینست کار بنده بتر زین مخواه کار

3 کارم تباه میکند این چرخ دون پرست ز آن غصه کم نیافت چو دونان تباه کار

4 با من همی کند ز بدی هر چه میکند با دیگریش نیست بدین رسم و راه کار

5 مهمان اگر رسد برم-از شرم نیستی ماند سرم بپیش درون چون گناهکار

6 هست اینزمان مباشر کار آنکه نیستش از راه طبع جز غم آب و گیاه کار

7 ابن یمین گشایش کارت ز حق طلب نگشایدت ز هیچ امیر و ز شاه کار