نظر به روی تو صبحی نشان از جهان ملک خاتون غزل 253

1 نظر به روی تو صبحی نشان فیروزیست که حسن روی تو در غایت دل افروزیست

2 گشوده دیده ی جانم به روی مهوش تو هزار شکر که این دولتم ز تو روزیست

3 چمن شده چو بهشت برین دگر باره که زیب و زینت بستان ز باد نوروزیست

4 ز شوق رشته ی جانم چو شمع می سوزد خود از تو حاصل ما در جهان جگر سوزیست

5 به غمزه با من و ابروش با کسی دیگر همیشه کار تو جانا مگر کله دوزیست

6 نسیم باد بهاری به صبح خوش بویست مگر ز سوی شمال و ز باغ پیروزیست

7 منم که جان به شب هجر می دهم تا روز صبوح و دولت وصل تو تا که را روزیست

8 سخن کرانه ندارد در این جهان لیکن نشان ختم سخن در جهان جهان سوزیست