دراز گشت حدیث درازدستی از انوری ابیوردی مقطع 308

1 دراز گشت حدیث درازدستی ما سپید گشت به یک ره سپیدکاری برف

2 زمین و آب دو فعلند پر منافع سخت هوا و آب دو بحرند پر عفونت ژرف

3 فغان من همه زین عیش تلخ و روی ترش چنانکه قلیه افعی خوری بریق ترف

4 فغان من ز خداوند من حمیدالدین که از وجود من او را فراغتیست شگرف

5 در این چنین مه و موسم که درع ماهی را ز زور لرزهٔ دریا نه قبه ماند و نه ظرف

6 به صد هزار تکلف به خدمتش بردم قصیده‌ای که نه نقدش عیار یافت نه صرف

7 ز عرض کردن و ناکردنش چنان که کنند خبر نکرد مرا بعد هفته‌ای به دو حرف