تب و تاب جگر از شعله رخسارهٔ از جویای تبریزی غزل 325

1 تب و تاب جگر از شعله رخسارهٔ اوست لخت دل بر سر مژگان گل نظارهٔ اوست

2 نو خط گرد کدورت نبود چهرهٔ دل گره جبههٔ غم مهرهٔ گهوارهٔ اوست

3 گوشه گیری نگزینند مگر اهل طلب پا به دامن نکشد هر که نه آوارهٔ اوست

4 دلش از روزن چشمی چقدر آب خورد همه تن آینه در حیرت نظارهٔ اوست

5 مطلب چارهٔ بیچارگی دل جویا دل حریف است که بیچاره شدن چارهٔ اوست