1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران

3 در جهان بال و پر خویش گشودن آموز که پریدن نتوان با پر و بال دگران

4 مرد آزادم و آن گونه غیورم که مرا می توان کشت بیک جام زلال دگران

5 ایکه نزدیک تر از جانی و پنهان ز نگه هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران