همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 
                                
                             
                                   
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                    
                                        
                                            1
                                        
                                        
                                        
                                            همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم
                                        
                                        
                                            کردیم نوان و لاغر و زرد و دژم
                                        
                                          
                                   
                                    
                                
                                    
                            
                                 
                                    
                                
                                
                                
                                
                                    
                                        
                                            2
                                        
                                        
                                        
                                            وانگاه فرو بردیم ای شهره صنم
                                        
                                        
                                            در آب سیاه و گل تیره چو قلم
                                        
                                          
                                   
                                    
                                
                                    
                            
                                 
                                    
                                
                               
                                 
                              
                                
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                     
                                        مسعود سعد سلمان از شاعران بزرگ قرن 5 هجری می باشد و سبک شعری ایشان خراسانی است.
                                   
                                    
 
                                    
                                    
                                    
                                        شعر
                                    
                                        قالب : رباعی
                                    
                                        سبک : خراسانی
                                    
                                    
                                    
                                    
                                 
                            
دیدگاهها **