ای چون حیات شیرین وی چون روان از مجد همگر غزل 88

1 ای چون حیات شیرین وی چون روان گرامی جانی و دیده یا دل زینها همه کدامی

2 هربام چون خرامی سرو روان باعی هر شام چون برآئی مهتاب طرف بامی

3 نوشی و خوشگواری نیشی و جانشکاری گه آب و گاه ناری گه صید و گاه دامی

4 دهری و بیوفائی عمری و بی ثباتی مهری و شهرگردی ماهی و ناتمامی

5 بس در لباس رندان بر هم زدی جهانی یا رب چه فتنه خیزد روزی اگر خرامی

6 بر پشت اسب تازی بر روی زین ترکی در برقبای چینی بر سر کلاه شامی

7 صد بنده گردد آزاد از من به شکر لطفت گر بشنوم که روزی گوئی مرا غلامی

8 صد حج کنم پیاده گر کعبه درت را یکره کنم زیارت از بهر نیکنامی