همچون سر زلف خود شکستی از انوری ابیوردی غزل 270

1 همچون سر زلف خود شکستی آن عهد که با رهی ببستی

2 بد عهد نخوانمت نگارا هرچند که عهد من شکستی

3 کس سیرت و خوی تو نداند من دانم و دل چنان که هستی

4 از شاخ وفا گلم ندادی وز خار جفا دلم بخستی

5 از هجر تو در خمارم امروز نایافته‌ای ز وصل هستی

6 با این همه میل من سوی تو چون رفتن سیل سوی پستی

7 از جان من ای عزیز چون جان کوتاه کن این درازدستی