چراغ انجمن علم از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 1

1 چراغ انجمن علم و فضل زین‌الدین که قدوه علما بود و زبده فضلا

2 فقید صاف ضمیزی که همچو آئینه بود دلش ز صیقل انوار شرع عین صفا

3 زبسکه شوق لقای جناب باری داشت نمود پیرهن تن بسان غنچه قبا

4 چو ذره‌ای که کند جای دربر خورشید چو قطره که زند غوطه در دل دریا

5 غرض که طایر روحش گشود بال و پرید ز الفت تن خاکی که بود جان‌فرسا

6 بوصل حضرت باری رسید حالش رست بباغ خلد ازین خاکدان تنگ فضا

7 بگفت از پی تاریخ رحلتش مشتاق بسوی بزم جنان رفت قدوه علما