سر نخوانیم که سودا زدهٔ موئی نیست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 سر نخوانیم که سودا زدهٔ موئی نیست آدمی نیست که مجنون پری‌روئی نیست
2 هرگز از بند و غم آزاد نگردد آن دل که گرفتار کمند سر گیسوئی نیست
3 قبله‌ام روی بتانست و وطن کوی مغان به از این قبله‌ام و خوشتر از این کوئی نیست
4 کس مرا از دل سرگشته نشانی ندهد عجب از معتکف گوشهٔ ابروئی نیست
5 میتوان دامن وصلت به کف آورد ولی ای دریغا که مرا قوت بازوئی نیست
6 هر مرض دارو و هر درد علاجی دارد زخم تیر مژه را مرهم و داروئی نیست
7 سر موئی نتوان یافت بر اعضای عبید که در او ناوکی از غمزهٔ جادوئی نیست
ادامه توضیحات شاعر