بیا که بی رخ خوبت نظر از جهان ملک خاتون غزل 1055

1 بیا که بی رخ خوبت نظر به کس نکنم به غیر کوی تو جایی دگر هوس نکنم

2 مرا سریست به درگاه تو نهاده به خاک که التجا بجز از تو به هیچ کس نکنم

3 به روز وصل به پای تو گر رسد دستم گرم به تیغ زنی روی باز پس نکنم

4 بگو حواله من تا به کی به صبر کنی به جان دوست که من غیر یک نفس نکنم

5 صبا بگوی به گل از زبان بلبل مست که من تحمّل ازین بیش در قفس نکنم

6 دلا مرا به جهان تا که جان بود در تن ز عشق سیر نگردم ز عیش بس نکنم

7 هوای کعبه مقصود در دماغ منست به راه بادیه من گوش بر جرس نکنم

8 دلم چو بحر جهانست اگر رقیب خسیست یقین بدان که ز عالم نظر به خس نکنم