بیار باده که جانم دمی از عرفی شیرازی مثنوی 74

1 بیار باده که جانم دمی زناله برآید هزار زمزمه از دل بیک پیاله برآید

2 بشوی نامه دانش بجو رساله مستی بشوی نامه دانش بجو رساله مستی

3 بنوش جامی و آسوده شو ز وسوسه غم چه غم خوری که چنان کارت از حواله برآید

4 مچش که شعبده میزیان دهر بلند است اگر بزهر نیالوده یک نوله برآید

5 بدین جمال اگر بگذری بسوی گلستان ز گلبنش گل و برگ هزار ساله برآید

6 بمطلبی نفکند است سایه همت عرفی که از قبول دعاها زدست هاله برآید