1 بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم مجوش ار جزع پرجوشت ببوسم
2 سفر کردم مگر چون بازگردم به پرسش خوش در آغوشت ببوسم
3 مرا بر دوش خوش بد بار اندوه که چون آیم بر و دوشت ببوسم
4 حدیثی گویمت در گوش نرمک بدان حیلت بناگوشت ببوسم
1 در چنین عشق مرا برگ تن آسانی نیست کس بدین بیکسی وبی سروسامانی نیست
2 تا پریشانی زلف تو بدیده ست دلم دل مانند دل من به پریشانی نیست
1 جهان به کام شود عشق کامران ترا فلک غلام شود حسن جاودان ترا
2 مدار فخر بود بهر او که مهر فلک ستاید این دل با مهر تو امان ترا
1 جانا اگرت در دل زایزد خبری مانده ست بخشای بر این بیدل کز وی اثری مانده ست
2 چون بیخبران ما را مگذار دراین سختی گر دردل سنگینت زایزد خبری مانده ست